top of page

24 ŚWIATOWY KONGRES GAZOWNICZY w Buenos Aires

W dniach 5 – 9 października 2009 r. w Buenos Aires odbył się 24 Światowy Kongres Gazowniczy (24th World Gas Conference). Organizatorem Kongresu była Międzynarodowa Unia Gazownicza (International Gas Union), która dla przygotowania tej wielkiej imprezy powołała odpowiednie Komitety Programowe (Program Commities – PGC), Robocze (Working Commities – WOC) oraz Grupy Tematyczne (Task Forces – TF). Międzynarodowa Unia Gazownicza (International Gas Union – IGU) została założona w 1931 roku w celu promocji postępu technicznego i ekonomicznego światowego przemysłu gazowniczego. Dzisiaj reprezentuje ona potężny międzynarodowy przemysł gazowniczy, który prowadzi szereg działań naukowo – badawczych, technicznych, technologicznych i marketingowych. Ich efekty są prezentowane na wielu Konferencjach organizowanych przez IGU i inne organizacje międzynarodowe, w szczególności na organizowanym raz na trzy lata Światowym Kongresie Gazowniczym (World Gas Conference – WGC). Obraz energetyki XXI wieku ulega w ostatnim czasie szybkim przemianom związanym ze stale wzrastającym zapotrzebowaniem na energię w tym z gazu ziemnego. Rynek gazowy podlega ogólnym tendencjom związanym z szeroko pojętym rynkiem energii szczególnie z jego deregulacją. Stwarza to wiele poważnych problemów organizacyjno – prawno - marketingowych, które musza być przez przemysł gazowniczy rozwiązywane. Światowy Kongres Gazowniczy stanowi forum dla zaprezentowania poglądów na strategię rozwoju przemysłu gazowniczego w całym obszarze jego działalności począwszy od poszukiwań, poprzez udostępnianie złóż gazu ziemnego, jego transportu i przeróbki, dystrybucji paliw gazowych, wytwarzania energii oraz magazynowania gazu i jego konsumpcji. Równolegle do obrad Kongresu działa Światowa Wystawa Gazownicza prezentująca osiągnięcia przemysłu gazowniczego w zakresie najnowszych technologii, sprzętu i produkcji energii. W Kongresie biorą udział przedstawiciele rządów wielu państw, szczególnie liczących się w zakresie produkcji i sprzedaży gazu ziemnego, przemysłu gazowniczego, organizacji międzynarodowych związanych z sektorem gazowniczym, uczelni technicznych, środowisk naukowo – badawczych itp. W programie 24 Światowego Kongresu Gazowniczego zawarto zestaw następujących bloków tematycznych związanych z działalnością w latach 2006 do 2009 szeregu Komitetów oraz Grup Roboczych Unii Gazowniczej:

  • Komitet WOC1 Poszukiwania i produkcja gazu ziemnego,

  • Komitet WOC2 Podziemne magazyny gazu,

  • Komitet WOC3 Przesył gazu,

  • Komitet WOC4 Dystrybucja gazu,

  • Komitet WOC5 Wykorzystanie gazu ziemnego,

  • Grupa Robocza PGC A Zrównoważony rozwój,

  • Grupa Robocza PGC B Ekonomia, strategia i regulacje prawne,

  • Grupa Robocza PGC C Rozwój rynku gazu ziemnego,

  • Grupa Robocza PGC D LNG,

  • Blok poświęcony integracji rynku gazu,

  • Blok poświęcony badaniom i rozwojowi.

Wszystkim posiedzeniom Komitetów towarzyszyły sesje posterowe. Uzupełnieniem Konferencji była ogromnych rozmiarów wystawa prezentująca dorobek 276 międzynarodowych wystawców w zakresie sprzętu gazowniczego, technologii, oprogramowania komputerowego i wydawnictw fachowych. W Kongresie wzięło udział ponad 2100 delegatów z całego świata. Uwzględniając wystawców i osoby towarzyszące w Kongresie wzięło udział około 4000 osób, a przez wystawę przewinęło się kilkanaście tysięcy osób. Obrady Kongresu były prowadzone w formie czterech rodzajów sesji:

  • Strategiczne Dyskusje Panelowe z udziałem zaproszonych, znanych i uznanych specjalistów (9 sesji SP),

  • Sesje Komitetów Roboczych (SC WOC) i Programowych (SC PGC), na których omawiano raporty z pracy poszczególnych komitetów (24 sesje),

  • Fora Eksperckie (EF), podczas których prezentowane były referaty wybrane spośród zgłoszonych na Kongres (18 sesji),

  • Sesje Posterowe (6 sesji PS).

Każdego dnia przed obradami w poszczególnych grupach tematycznych odbywały się sesje plenarne z udziałem wysokich przedstawicieli rządów różnych państw (do ministrów włącznie), prezesów największych firm związanych z szeroko pojętym przemysłem gazowniczym oraz wybitnych specjalistów z tego zakresu. W ich trakcie omawiano najistotniejsze problemy związane z funkcjonowaniem sektora gazowniczego w zakresie bezpieczeństwa energetycznego, organizacji, marketingu, handlu, poszukiwań, wydobycia i wykorzystania gazu ziemnego. Ponadto w trakcie Kongresu odbyło się 9 następujących paneli strategicznych:

  • SP 1 – strategia dotycząca gazu ziemnego do 2030 roku,

  • SP 2 – innowacje i nowe technologie dla zwiększenia konkurencyjności gazu ziemnego,

  • SP 3 – uzyskanie równowagi pomiędzy bezpieczeństwem dostaw a zapotrzebowaniem,

  • SP 4 – gaz ziemny pytania i dylematy,

  • SP 5 – integracja rynku gazu,

  • SP 6 – LNG,

  • SP 7 – gaz paliwem do pojazdów mechanicznych,

  • SP 8 – marketing gazu ziemnego w aspekcie ekologicznym,

  • SP 9 – GTL – niekonwencjonalne źródło paliw płynnych.

Odnosząc się do zagadnień związanych z poszukiwaniami, wydobyciem i wykorzystaniem gazu ziemnego do najciekawszych problemów można zaliczyć:

  • badania rosyjskie w arktyce w aspekcie bezpiecznej eksploatacji złóż gazu ziemnego i ochrony środowiska,

  • pozyskiwanie gazu ziemnego z niekonwencjonalnych złóż takich jak „tight gas”, „shale gas”, CBM czy hydratów . W tym zakresie wykonuje się wiele badań i testów produkcyjnych. Wydaje się jednak, że istnieje jeszcze wiele nierozwiązanych problemów natury technologicznej wydłużających dojście do pełnej komercjalizacji w tym zakresie,

  • dywersyfikację związaną z gazem ziemnym, która ma, w zależności od tego czy rozpatrywana jest z pozycji eksportera czy importera, różny charakter. Dla państw importujących gaz chodzi o zróżnicowanie źródeł dostaw, natomiast dla dużych eksporterów gazu istotną sprawą jest zróżnicowanie zarówno rynków zbytu jak i charakteru dostaw gazu w postaci przesyłu rurociągami, produkcji LNG (Liquid Natural Gas) oraz produktów ropopochodnych związanych z przetwarzaniem gazu ziemnego w procesach GTL (Gas to

Z poloników należy odnotować udział polskiej delegacji na Kongresie, reprezentującej szereg firm między innymi PGNiG S.A., Gaz – System S.A., SGT EuRoPol GAZ S.A., AGH czy Instytut Nafty i Gazu oraz kilku wycieczek polskich gazowników zainteresowanych wystawą. Na wystawie reprezentowane były stoiska Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa S.A. oraz Gaz – System S.A. Członkowie zarządów obu firm przeprowadzili szereg rozmów biznesowych w tym kierownictwo PGNiG S.A. z delegacją Gazpromu. Dwie sesje kongresowe były prowadzone przez polskich delegatów dr K. Steczko (ING Kraków) pn.”Gas Chain Sustainability” oraz prof. S. Rychlickiego pn.”Exploration of New Reserves and Areas”. Ponadto Polacy wygłosili 4 referaty:

  • J. Stopa, S. Rychlicki, T. Kulczyk, P. Kosowski – "Technical and economical performance of the underground gas storage in low quality gas reservoir” – referat wygłoszony przez S. Rychlickiego;

  • J. Stopa, S. Nawrat, S. Rychlicki – "Perspectives of the methane utilization from working and abandoned coal mines” – referat wygłoszony przez J.Stopę;

  • W. Machczyński – "AC corrosion computer simulation as an element of pipeline system integrity process”;

  • J. Rygier – "Struggling with gas emission from the distrbution Network In Wroclaw the City of Euro 2012”.

Wszystkie polskie prezentacje spotkały się z zainteresowaniem słuchaczy, w szczególności pierwszy z powyższych referatów. Również polskie stoiska odwiedziło bardzo wiele osób zwiedzających wystawę. Przekazano im szereg materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących zarówno grupy kapitałowej PGNiG S.A. jak również Gaz –System S.A. Ponadto przedstawiciele firm reprezentujących grupę kapitałową PGNiG S.A. nawiązało wiele interesujących kontaktów biznesowych, które być może zaowocują w przyszłości konkretnymi kontraktami.

13 wyświetleń0 komentarzy
bottom of page