22 kwietnia 2009 r. zmarł kolega mgr Jacek Sożyński - Członek Honorowego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego, który całe swoje życie zawodowe związał z przemysłem naftowym oraz Stowarzyszeniem, pełniąc przez 32 lata funkcję sekretarza generalnego SITPNiG.
Wszyscy, którym było dane zetknąć się z Nim kiedykolwiek zdają sobie sprawę jak wielką stratą jest ta śmierć dla Stowarzyszenie i całego środowiska naftowców i gazowników i jak wybitną osobowością był Jacek Sożyński.
Odszedł bowiem od nas człowiek obdarzony dużą wiedzą i ogromnym doświadczeniem zdobytym na wielu szczeblach pracy zawodowej, człowiek, który był zawsze w głównym nurcie działań Stowarzyszenia i polskiego przemysłu naftowego i gazowniczego. Znaliśmy Go jako człowieka o dużej inicjatywie, autora odważnych decyzji, sprawnego organizatora i znakomitego przyjaciela.
Urodził się 11 maja 1922 r. we Lwowie w rodzinie nauczycielskiej. Ojciec Rudolf był nauczycielem historii, języka polskiego oraz psychologii i pedagogiki w lwowskich szkołach średnich. Matka Maria z Zielińskich z zawodu nauczycielka zajmowała się wychowywaniem Jacka i jego siostry Anny.
W 1927 r. ojciec został powołany na stanowisko dyrektora Seminarium Pedagogicznego w Krośnie i wówczas rodzina Sożyńskich przenosi się do Krosna, gdzie Jacek otrzymał wykształcenie podstawowe i gimnazjalne. Wybuch wojny przerwał Jego kształcenie licealne i wówczas podzielił on losy wojennych tułaczy – ucieczka na wschód do Tarnopola przed zbliżającymi się wojskami niemieckimi, a niebawem dalsza ucieczka przed nawałnicą bolszewicką i groźbą wywózki na Sybir. Po wybuchy wojny niemiecko-radzieckiej Jacek Sożyński wraz z rodziną powrócił do Krosna. W 1942 r. otrzymał pracę na Kopalni Ropy Naftowej w Turaszówce łącząc się tym na całe życie z przemysłem naftowym i gazowniczym. We wrześniu 1942 r. został przyjęty w szeregi Armii Krajowej w Obwodzie Krośnieńskim, otrzymując przydział do wydzielonego Oddziału Terenowego Bratkówka-Odrzykoń i przyjmując pseudonim „Lampart”.
Tuż po przejściu frontu podjął naukę w II klasie Liceum Ogólnokształcącego w Krośnie i w lipcu 1945 r. zdał maturę. W tym roku przeniósł się do Krakowa i rozpoczął pracę w nowo powołanym Centralnym Zarządzie Przemysłu Paliw Płynnych. W latach 1949 – 1958 pracował w Biurze Projektów Górniczych i Naftowych w Krakowie, a równocześnie studiował zaocznie na UJ. W 1951 r. ukończył kierunek administracyjno-ekonomiczny na Wydziale Prawa UJ uzyskując tytuł magistra praw. W 1958 r. został powołany na stanowisko dyrektora Krakowskiego Oddziału Przedsiębiorstwa Obrotu Produktami Naftowymi CPN, a funkcję tę sprawował do 1968 r. tj. do czasu powołania Go na funkcję sekretarza generalnego SITPNaft. Od 1952 roku był członkiem Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego i do ostatnich chwil swego życia starał się być wierny idei stowarzyszeniowej służby, prowadząc działalność na różnych funkcjach Władz Naczelnych Stowarzyszenia i w końcu pełniąc godność – sekretarza generalnego Stowarzyszenia. Ponadto aktywnie udzielał się w działalności Rady Głównej Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT.
Jako działacz Stowarzyszenia był inicjatorem i organizatorem wielu zjazdów, konferencji naukowo-technicznych sympozjów i spotkań koleżeńskich. Był również inicjatorem i organizatorem współpracy międzynarodowej zawierając porozumienia z bratnimi organizacjami naftowymi z Jugosławii i Czechosłowacji w sprawie wymiany bezdewizowej. Wierzył że Stowarzyszenie jest najlepszą platformą integracji wszystkich naftowców i gazowników, a równocześnie środowiskiem wymiany myśli naukowo-technicznej i edukacji zawodowej. Był orędownikiem kultywowania tradycji naftowych oraz rozwijania badań i popularyzowania historii przemysłu naftowego i gazowniczego. Szczególną uwagę przykładał do rozwijania działalności Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego w Bóbrce. Skutecznie wpływał na wszystkich, którzy mogli zapewnić pomoc w utrzymaniu i rozbudowie ekspozycji muzealnych.
Jacek Sożyński miał wiele pasji, a jedną z nich był sport samochodowy. Był aktywnym działaczem Rady Głównej Automobilklubu oraz pełnił w nim odpowiedzialne funkcje m.in. prezesa Automobilklubu Krakowskiego. Był organizatorem krajowych i międzynarodowych rajdów samochodowych. Za swe zasługi Jacek Sożyński był wielokrotnie wyróżniany wysokimi odznaczeniami, stopniami zawodowymi, tytułami i odznakami honorowymi, a m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i najwyższym odznaczeniem naszego Stowarzyszenia – Medalem im. Ignacego Łukaszewicza.
W dniu 30 kwietnia 2009 r. pogrążona w smutku i serdecznym żalu rzesza przyjaciół kolegów i współpracowników pożegnała na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie Jacka Sożyńskiego. Trudno jest oswoić się z myślą, że odszedł człowiek, którego życie i działalność wniosły tak wiele w codzienność SITPNiG. Wszyscy z czcią pochylili głowy nad Jego mogiłą, gdyż tak wielu obdarzył swoja przyjaźnią i tak wielu ma Mu tak wiele do zawdzięczenia. Pozostawił nam niespisany testament w postaci swoich dokonań i czynów zawsze zgodnych ze słowami, a w sercach żal dotkliwy i serdeczny, a pamięć wdzięczną i trwałą.
Cześć Jego pamięci!