O MUZEUM

Zapraszamy do jedynego, wyjątkowego, położonego na terenie czynnej do dzisiaj kopalni ropy naftowej muzeum.
W otoczeniu przepięknego lasu bobrzeckiego znajdują się XIX wieczne kopanki, w których można zobaczyć naturalną ropę naftową czyli czarne złoto. Spacerując alejkami ukazywać się będą unikatowe urządzenia związane z przemysłem naftowym, rafineryjnym i gazowniczym pochodzące z XX wieku. We wnętrzach budynków można przenieść się w czasy kiedy na kopalni pracował jeszcze sam Ignacy Łukasiewicz. A to wszystko dzięki nowoczesnym ekspozycjom multimedialnym.

Do najcenniejszych zabytków muzealnych należą obiekty, pochodzące z czasów Ignacego Łukasiewicza:

• Obelisk ufundowany w 1872 roku przez Ignacego Łukasiewicza.

• kopanka Franek, wykonana ręcznie około 1860 roku do głębokości 50 m, a następnie w latach późniejszych pogłębiona za pomocą wiertnicy ręcznej do głębokości 150 m.

• kopanka Janina; ręcznie wykopana do głębokości 132 m, a następnie pogłębiona wiertnicą ręczną do głębokości 250 m; do dziś jest eksploatowana.

• warsztat mechaniczny z 1864 roku, o konstrukcji drewnianej, który służył do obsługi wierceń metodą udarową. Znajdują się w nim najprostsze maszyny obróbcze

• Budynek Administracyjny kopalni tzw. Dom Łukasiewicza z 1865 roku, w którym zorganizowano ekspozycję apteczną. Prezentowane są tam również słuchowiska poświęcone historii odkrycia nafty i założenia kopalni ropy naftowej w Bóbrce. W budynku zgromadzono kolekcję lamp naftowych, fotografii oraz ekspozycję geologiczną.

• drewniana kuźnia kopalniana z 1856 roku; we wnętrzu znajdują się dwa paleniska zbudowane z cegły, podsycane za pomocą skórzanego miecha z lat 1890-1895; wyposażona jest w stare narzędzia kowalskie;

• zrekonstruowana wiertnica ręczna z 1862 roku, służąca do wiercenia metodą udarową płytkich otworów.

Wśród zabytków muzealnych w Bóbrce znajdują się także obiekty:

• kotłownia z końca XIX wieku o konstrukcji drewnianej, która dostarczała pary do napędu urządzeń kopalnianych. W kotłowni znajduje się kocioł płomienicowy.

• wiertnica typu kanadyjskiego z 1885 roku, napędzana lokomobilą parową.

• wiertnica udarowa typu Bitków z 1923 roku.

• urządzenia wiertnicze typu SM;

• urządzenia wiertnicze obrotowe typu Trauzl OP-1200, N1400S;

• pompy, sprężarki dawnej konstrukcji;

• kieraty do grupowego pompowania odwiertów: z 1890 roku oraz z okresu międzywojennego;

• zbiór gazomierzy domowych i przemysłowych;

• aparatura laboratoryjna;

• zbiór narzędzi do wierceń obrotowych.

• Od 1991 roku Muzeum wydaje własne zeszyty naukowo-historyczne „Wiek Nafty”.

• W 2000 roku, uroczyście przekazano do użytku Pawilon Wystawowy, w którym mieszczą się trzy sale ekspozycyjne, sala konferencyjna, archiwum oraz biblioteka.