13 listopada 2019 roku w wieku 94 lat zmarł jeden z najstarszych i najbardziej zasłużonych członków Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego - dr inż. Zygmunt Śliwiński. Żegnamy Go w imieniu całej społeczności Stowarzyszenia, przede wszystkim w imieniu Jego macierzystego Oddziału Warszawa II i Koła Seniora przy tym Oddziale.
Kolega Zygmunt Śliwiński urodził się 18 lutego 1925 roku w Antopolu na Lubelszczyźnie. Maturę zdał w czasie okupacji, w trybie tajnego nauczania. W sierpniu 1944 roku, w czasie akcji „Burza” został zatrzymany przez NKWD i wcielony do Ludowego Wojska Polskiego, w którym walczył do końca wojny, uczestnicząc m.in. w walkach o Berlin, za co został odznaczony medalem. Z wojska został zwolniony w roku 1946. Kolega Zygmunt Śliwiński był oficerem rezerwy w stopniu kapitana.
Po zwolnieniu z wojska rozpoczął studia na Wydziale Geologiczno – Mierniczym Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie, które ukończył w roku 1951, uzyskując tytuł magistra inżyniera geologa. W roku 1962 obronił pracę doktorską, uzyskując tytuł doktora nauk technicznych w zakresie geofizyki.
Pracę zawodową rozpoczął w roku 1950 ( jeszcze przed ukończeniem studiów), w krakowskim oddziale Przedsiębiorstwa Poszukiwań Geofizycznych z Warszawy. Pracował tam do roku 1952, w którym podjął pracę w Akademii Górniczo – Hutniczej, początkowo jako starszy asystent, a następnie adiunkt i p.o. Kierownika Zakładu Metod Sejsmicznych w Katedrze Geofizyki Geologicznej. Pod Jego kierunkiem dyplomy magisterskie z zakresu sejsmiki uzyskały pierwsze roczniki absolwentów geofizyki AGH. Stanowili Oni trzon kadry dla dynamicznie rozwijających się badań sejsmicznych w Polsce. Zastąpili specjalistów radzieckich w terenowych grupach sejsmicznych oraz organizowali nowe grupy. W trakcie pracy w AGH dr inż. Zygmunt Śliwiński wykładał też przez dwa lata geofizykę na Uniwersytecie Warszawskim i cały czas ściśle współpracował z instytucjami prowadzącymi w kraju badania geofizyczne.
W roku 1961 przeszedł do pracy w Przemyśle Naftowym, gdzie wkrótce objął stanowisko Zastępcy Dyrektora Biura Dokumentacji i Projektów Geologicznych (późniejsza GEONAFTA), na którym pozostawał do emerytury w 1991 roku. Równolegle pełnił w Polskim Górnictwie Naftowym i Gazownictwie obowiązki Naczelnego Inżyniera ds. Geofizyki oraz Zastępcy Dyrektora ds. Poszukiwań. W latach 1973 – 1976 był oddelegowany do pracy na stanowisku Dyrektora KOPEX – ALGIERIA, kierując grupą polskich specjalistów naftowych pracujących w Algierii.
W czasie długoletniej pracy w Górnictwie Naftowym dr inż. Zygmunt Śliwiński był bezpośrednio zaangażowany w prace projektowe i dokumentacyjne z zakresu poszukiwań węglowodorów, których rezultatem były odkrycia w Polsce nowych złóż gazu ziemnego i ropy naftowej. Przez cały czas był też z ramienia Zjednoczenia Górnictwa Naftowego, a później Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, przewodniczącym komisji oceniającej i odbierającej naftowe projekty i dokumentacje geofizyczne. Pełniąc funkcję Naczelnego Inżyniera ds. Geofizyki, za jedno ze swoich głównych zadań uznawał podnoszenie poziomu wyposażenia technicznego i unowocześnienie metod pracy w geofizyce naftowej. Wspólnie z kierownictwem i specjalistami z przedsiębiorstw geofizycznych w Krakowie i Toruniu prowadził bezustanną walkę o dostęp do zachodnich technologii. Dzięki swoim długoletnim kontaktom z Europejską Asocjacją Geofizyczną i branżowymi firmami zagranicznymi, przyczynił się do wdrożenia osiągnięć techniki światowej w polskiej geofizyce naftowej, szczególnie po zakupach sprzętu i technologii w ramach kredytu z Banku Światowego w latach 90-tych XX wieku.
Dr inż. Zygmunt Śliwiński przez cały okres swojej działalności zawodowej, był także bardzo aktywnym członkiem różnych gremiów. Był członkiem Komitetu Geofizyki PAN, Rady Geologicznej przy Ministrze Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (Zastępca Przewodniczącego), Komisji Oceny Projektów Badań Geologicznych MOŚZNiL (Zastępca Przewodniczącego Zespołu ds. Nafty i Gazu), Komisji Zasobów Kopalin w Ministerstwie Środowiska, Rady Programowej ds. Poszukiwań PGNiG i Rady Programowej w Stowarzyszeniu ds. Głębokich Badań Geologicznych. Był autorem ponad 20 publikacji oraz laureatem Nagrody Państwowej II stopnia za opracowanie wyników badań sejsmicznych w pracy „Budowa Geologiczna Niżu Polskiego”. Za swoje osiągnięcia był wyróżniany, w tym m.in. Orderem Sztandar Pracy II kl., Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi i złotymi odznakami resortowymi: Zasłużony dla Górnictwa Naftowego, Zasłużony dla Polskiej Geologii, Zasłużony dla Górnictwa PRL, Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa. Posiadał stopień Generalnego Dyrektora Górniczego III stopnia.
Po przejściu na emeryturę nadal był związany zawodowo z geologią i geofizyką. Współpracował ze służbą geologiczną PGNiG, uczestnicząc w opracowaniach dotyczących budowy geologicznej i poszukiwania nowych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w Polsce. Na szczególne podkreślenie zasługuje Jego współpraca ze Stowarzyszeniem ds. Głębokich Badań Geologicznych, mających fundamentalne znaczenie dla poznania budowy basenów sedymentacyjnych i typowania obszarów do nowych poszukiwań.
Pomimo tak absorbującej i odpowiedzialnej działalności zawodowej, Kolega Zygmunt Śliwiński od samego początku bardzo silnie włączył się w pracę społeczną na rzecz naszego Stowarzyszenia. Należał do „Nestorów” SITPNiG – był jego członkiem od lat 50-tych XX wieku. Zawsze wyróżniał się aktywnością i zaangażowaniem. Przejawiło się to szczególnie w latach 80-tych i pierwszej połowie lat 90-tych, jednym z najtrudniejszych okresów w dziejach Stowarzyszenia i Oddziału Warszawa II. Nastąpił wówczas ogólny, drastyczny spadek liczebności i aktywności członków oraz władz Kół i Oddziału, a transformacja ustrojowa pociągnęła za sobą duże zmiany w strukturze organizacyjnej branży i jednostek organizacyjnych Stowarzyszenia. W tym trudnym okresie, w latach 1981 – 1992 Kolega Zygmunt Śliwiński kierował Oddziałem Warszawa II, który przetrwał m.in. dzięki Jego wytrwałości i zaangażowaniu, w czym aktywnie pomagał Mu Jego zastępca, a później następca ś.p. Kolega Mieczysław Jastrząb.
Głównym przejawem odrodzenia Oddziału było organizowanie wspólnie z byłym Biurem Geologicznym GEONAFTA konferencji naukowo-technicznych, stojących na wysokim poziomie merytorycznym i cieszących się dużym powodzeniem w całej branży. Kolega Zygmunt Śliwiński miał tu swój duży, osobisty wkład. Należąc do kierownictwa Biura, inspirował tematykę konferencji i dopingował autorów wystąpień do utrzymania wysokiego poziomu merytorycznego, a organizatorów do sprawnej organizacji.
Kolega Zygmunt Śliwiński działał aktywnie nie tylko na forum naszego, warszawskiego Oddziału Stowarzyszenia. Przez dwie kadencje był członkiem Prezydium Zarządu Głównego, w latach 1992 – 2000 reprezentował SITPNiG w Radzie Krajowej Federacji NOT. Był także członkiem licznych gremiów doradczych – w latach 80-tych Przewodniczącym Komitetu ZG SITPNiG ds. Geologii i Poszukiwań, w latach 2000 – 2004 członkiem Komitetu ZG SITPNiG ds. Górnictwa Nafty i Gazu, od końca lat 80-tych do 2016 roku członkiem Rady Programowej Czasopism. Był także członkiem Rady Seniorów (jako Członek Honorowy SITPNiG) oraz członkiem Kapituły Medalu im. Ignacego Łukasiewicza. Kolega Zygmunt Śliwiński należał do inicjatorów powołania w naszym Oddziale Klubu Seniora, był jednym z jego członków założycieli w roku 2006 i dopóki pozwalało Mu zdrowie – działał w Klubie bardzo aktywnie, wygłaszając m.in. bardzo ciekawe prelekcje na różne tematy. Nie udało nam się tylko namówić Go do jednej rzeczy. Nie wszyscy wiedzą, że Kolega Śliwiński był wielkim miłośnikiem przyrody, a Jego pasją było obserwowanie ptaków. Zaszywał się w okolicach swojej działki nad Bugiem i oddawał swojemu hobby. Wielokrotnie prosiliśmy, aby na forum Klubu podzielił się z nami swoimi spostrzeżeniami w tym zakresie. Zawsze słyszeliśmy, że obcowanie z przyrodą to Jego bardzo osobiste hobby i nie nadaje się do publicznych wystąpień.
Aktywność i działalność kolegi Zygmunta Śliwińskiego na forum Stowarzyszenia i Federacji NOT była dostrzeżona i właściwie doceniona przez władze. W roku 1992 wyróżniono Go godnością Członka Honorowego SITPNiG, a w roku 2005 Medalem im. Ignacego Łukasiewicza – najwyższym odznaczeniem Stowarzyszenia. Posiadał także Srebrne, Złote i Diamentowe Odznaki Honorowe SITPNiG i Federacji NOT, a także tytuły „Zasłużony Senior SITPNiG” i „Zasłużony Senior NOT”.
Będzie nam w naszym środowisku bardzo brakowało Kolegi Zygmunta Śliwińskiego, a szczególnie Jego błyskotliwych, niebanalnych opinii na różne tematy, wygłaszanych zawsze z charakterystycznym ujmującym uśmiechem. Będzie nam też brakowało naszych co najmniej dwukrotnych w roku spotkań z Zygmuntem w Jego domu, gdy już niedomagał na zdrowiu i nie mógł uczestniczyć w spotkaniach Koła. Byliśmy wówczas bardzo serdecznie goszczeni przez Gospodarza i Jego Syna, a same spotkania były dla nas wielką przyjemnością i miłym przeżyciem - mamy nadzieję, że dla Niego także. W trakcie tych wizyt staraliśmy się zaspokoić Jego ciekawość w bieżących problemach nurtujących naszą byłą Firmę i branżę. Tą drogą składamy wyrazy szczerego żalu i współczucia Synowi Zmarłego – Koledze Zygmuntowi Śliwińskiemu Juniorowi, dziękując Mu równocześnie za udostępnienie materiałów umożliwiających przygotowanie niniejszego wspomnienia.
Pogrzeb Kolegi Zygmunta Śliwińskiego odbył się 18 listopada 2019 roku, po nabożeństwie w kościele Najświętszego Zbawiciela na Placu Zbawiciela w Warszawie. Spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu w Nałęczowie, obok zmarłej wcześniej Małżonki. Drogi Kolego – „Seniorze Seniorów” (jak sam siebie lubiłeś tytułować) - spoczywaj w pokoju.
Niniejsze wspomnienie przygotowali Koledzy z Koła Seniora SITPNiG przy Oddziale Warszawa II – Maciej Bednarek i Andrzej Macheła-Olszacki.